The Growing Data and Shrinking Human: Watching the Nowist Future Through the Black Mirror

Kovid-19 pandemisiyle ivmelenen ve bir bakıma meşruiyet kazanan sanal trendler, artık etrafımıza örülen küresel ağı değil; eylemlerimize, düşüncelerimize, hatta bilincimize ruhumuza sinen yeni insanlık durumunu ifade etmektedir. Geldiğimiz noktada, adına büyük veri denen kendi aleyhimize kullanılmaya meyli kudreti olan şeyi bizzat ellerimizle büyüttüğümüzü fark ediyoruz. Her geçen saniye katlanarak büyüyen tümüyle bizden taşan bu dijital görünümlerin gün gelip de salt kötülük üretmeyeceğinden emin olabilecek miyiz? Şurası açık ki algoritmalarla şekil bulan devasa portrenin dünya tasarlama meşruiyeti yoksa bile, fazlaca imkânı bulunmaktadır. Nitekim bizimkisi, “Yapabiliriz.” eyleminin “Öyleyse yapmalıyız.” sözüne temel oluşturduğu çağdır. Öte yandan, veriye öncülük eden odakların, son birkaç yıldır iyiden iyiye yükselen, “İnsan iradesine, özgürlüğüne mahremiyetine ne olacak?” sorusu hakkında güçlü yanıt vermemiş olmaları nasıl yorumlanmalıdır? Bu çalışma, takip ettiği akademik geleneğin kendisine yüklediği sorumlulukla meseleyi “insanın akıbeti” sorunsalına getirmekte verinin modern insanın küçülmesine eşlik ettiğini öne sürmektedir. amaçla, ile insan arasındaki yapıcı/yıkıcı ilişki Netflix yapımı Black Mirror dizisinin Nosedive adlı epizotu üzerinden ele alınmakta Günther Anders, Jean Baudrillard, Zygmunt Bauman Byung Chul-Han gibi dikkat çekici düşünürlerin teorileri etrafında incelenmektedir.